|
Hafta
|
Konular
|
Ön Hazırlık
|
|
1
|
Ekolojinin tanımı, Ekosistem yapı ve dinamikleri
|
K1: 1. ünite
|
|
2
|
Ekosistem Bileşenleri
|
K1: 2. ünite
|
|
3
|
Ekolojik Sistemlerde Enerji
|
K1: 3. ünite
|
|
4
|
Biyo-jeokimyasal döngüler (C, H2O, N, P, S)
|
K1: 4. ünite
|
|
5
|
Sınırlayıcı ve Düzenleyici Faktörler
|
K1: 5. ünite
|
|
6
|
Populasyon Ekolojisi
|
K1: 6. ünite
|
|
7
|
Populasyonların Alansal Dağılımı, yaş grafikleri, Hayat Tabloları
|
K1: 6. ünite
|
|
8
|
Kommunite Ekolojisi
|
K1: 7. ünite
|
|
9
|
Ekosistem Gelişimi (Süksesyon)
|
K1: 8. ünite
|
|
10
|
Biyoçeşitlilik kavramını ve Türkiye Biyoçeşitliliği
|
K2
|
|
11
|
Başlıca karasal ekosistemler ve kullanılan temel örnekleme yöntemleri
|
K1: 10. ünite
|
|
12
|
Başlıca sucul ekosistemler ve kullanılan temel örnekleme yöntemleri
|
K1: 10. ünite
|
|
13
|
Küresel değişimler ve çevre sağlığına etkileri
|
K1: 11. ünite
|
|
14
|
Ekolojik ayak izi hesaplama; Ekolojik olarak önemli küresel sorunlar
|
K3
|
|
Ön Koşul
|
-
|
|
Ders Dili
|
Türkçe
|
|
Dersin Sorumlusu
|
Doç. Dr. Ülkü Nihan YAZGAN TAVŞANOĞLU
|
|
Dersi Verenler
|
1-)Profesör Dr Ülkü Nihan Yazgan Tavşanoğlu
|
|
Ders Yardımcıları
|
Dr. Öğretim Üyesi Okan ÜRKER
Dr. Öğretim Üyesi İlker ŞİMŞEK
|
|
Kaynaklar
|
K1. Odum, E.P. (2016). Ekolojinin Temel İlkeleri, 5. baskı, (çeviri ed.: Kani Işık,) Palme Yayıncılık, Ankara.
K2. Şekercioğlu vd. (2011). Turkey`s globally important biodiversity in crisis, Biological conservation.
K3. İnternet kaynakları
|
|
Yardımcı Kitap
|
YK1. Krebs, C.J. (2000). Ecology; The experimental analysis of distribution and abundance, 5. baskı, Harper and Row Pub., New York
|
|
Dersin Amacı
|
Ekolojinin temel kavramların ve ekosistemlerde işleyen ekolojik süreçlerin öğretilmesi; canlılar üzerine çevresel faktörlerin etkilerinin öğretilmesi amaçlanmaktadır.
|
|
Dersin İçeriği
|
Ekolojinin tanım, ekosistem yapı ve dinamikleri; ekosistemde enerji üretimi, akışı ve mineral döngüsü; abiyotik çevre; sıcaklık, yağış ve iklim; sınırlı faktörlere adaptasyon; toprak, besin maddeleri ve diğer faktörler; populasyon ekolojisi; kommünitelerin yapısal ve işlevsel özellikleri; besin ağı; başlıca karasal ve sucul ekosistemler.
|
|
Program Yeterlilik Çıktıları |
Katkı Düzeyi |
|
1
|
Alanı ile ilgili temel düzeydeki kuramsal ve uygulamalı bilgileri kazanır.
|
5
|
|
2
|
Ekosisteme ait temel bileşenler hakkında detaylı bilgi sahibi olur
|
5
|
|
3
|
Çevre kirliliği, ölçüm ve arıtım yöntemleriyle ilgili bilgi sahibi olur.
|
4
|
|
4
|
Alanında edindiği temel düzeydeki bilgi ve becerileri kullanarak, verileri yorumlayabilme ve değerlendirebilme, sorunları tanımlayabilme, analiz edebilme, kanıtlara dayalı çözüm önerileri geliştirebilme becerisine sahip olur.
|
5
|
|
5
|
İş güvenliği, işçi sağlığı, çevre koruma bilgisi ve kalite bilincine sahip olur.
|
4
|
|
6
|
Alanının gerektirdiği temel düzeyde bilgisayar yazılım ve donanımlarını kullanabilme becerisi kazanır.
|
-
|
|
7
|
Çevre sağlığı alanıyla ilgili sektörlerde işleyiş süreçlerini yerinde inceleyerek uygulama becerisi kazanır.
|
-
|
|
8
|
Disiplinler arası bireysel ve takım halinde çalışabilme ve sorumluluk alma becerisine sahip olur.
|
4
|
|
9
|
Alanı ile ilgili uygulamalarda öngörülmeyen durumlarla karşılaştığında çözüm üretebilme becerisini kazanır.
|
4
|
|
10
|
Yaşam boyu öğrenmenin gerekliliği bilinci; bilim ve teknolojideki gelişmeleri izleme ve kendini sürekli yenileme bilincini kazanır.
|
4
|
|
11
|
Alanı ile ilgili yazılı ve sözlü iletişim kurma tekniklerine hâkim olur.
|
4
|
|
12
|
Alanı ile ilgili uygulamalar için gerekli olan modern teknikleri, araçları ve bilişim teknolojilerini seçer ve etkin bir şekilde kullanır.
|
-
|
|
13
|
Alanı ile ilgili yasal mevzuat hakkında bilgi sahibi ve yorumlama yeteneğine sahip olur.
|
-
|
|
14
|
Alanı ile ilgili evrensel, toplumsal ve mesleki etik bilincine sahip olur.
|
-
|