|
Hafta
|
Konular
|
Ön Hazırlık
|
|
1
|
Genel Olarak Yerel Yönetimler
|
K1.
|
|
2
|
Belediye Mevzuatı
|
YK1.
|
|
3
|
Büyükşehir Belediyesi Mevzuatı
|
YK2.
|
|
4
|
Yerel Sosyal Hizmetler
|
K2.
|
|
5
|
Kentsel Sorunlar ve Yerel Politikalar
|
YK3.
|
|
6
|
Çevre Sorunlarının Sosyal Etkileri
|
YK4., YK5, YK6.
|
|
7
|
Kadınlara Yönelik Yerel Sosyal Hizmetler
|
YK7.
|
|
8
|
Çocuklara Yönelik Yerel Sosyal Hizmetler
|
K3.
|
|
9
|
Yaşlılara Yönelik Yerel Sosyal Hizmetler
|
K4.
|
|
10
|
Engellilere Yönelik Yerel Sosyal Hizmetler
|
K5., K6.
|
|
11
|
Konut Alanında Hizmetler
|
YK8.
|
|
12
|
Yerel Sağlık Hizmetleri
|
K7. YK9.
|
|
13
|
Yerel Hizmetlerde Dönüşüm
|
YK10., YK11.
|
|
14
|
Yerel Sosyal Hizmet Proje Örnekleri
|
K8.
|
|
Ön Koşul
|
-
|
|
Ders Dili
|
Türkçe
|
|
Dersin Sorumlusu
|
Prof. Dr. Azize Serap Tunçer
|
|
Dersi Verenler
|
-
|
|
Ders Yardımcıları
|
-
|
|
Kaynaklar
|
K1. Tunçer, A.S. (2008). Türkiye`de Siyasetin Değişen Dinamiklerinin Baş Aktörleri: Belediyeler. Türkiyede Siyasetin Değişen Dinamikleri Sempozyumu. Bolu. 354-384.
K2.Tunçer, A.S. (2008).Yoksulluk, Kentlerde Suç Artışı ve Kent Merkezlerinde Özel Güvenlik Hizmetleri Verilmesi. Gazi İİBF Dergisi. 10/3. 201-228.
K3. Tunçer, A.S. (2003).Kent Belediyeleri ve Sokak Çocukları Sorunu. Belediye Dünyası. 4/3. Ankara. 49-54.
K4. Tunçer, A.S. (2013). Kentsel Yoksulluk ve Yerel Yönetim Sosyal Yardımlarının İşlevi. İstihdamda 3İ. İŞKUR. 11. 64-69.
K5. Tunçer, A.S. (2008). Belediyelerin Engellilere Dönük Sosyal Hizmet Projeleri. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi. 19/1. 89-100.
K6. Tunçer, A.S. (2009). Engelsiz Bir Kent Tasarlamada Yerel Politikaların Önemi. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi. 20/2. 57-68.
K7. Tunçer, A.S. (2006). Sağlık Uygulamalarında Yerel Politikalar ve Kentsel Sağlık, Gazi İİBF Dergisi. 8/2. 219-240.
K8. Tunçer, A.S. (2011). Yoksulluğun Azaltılmasında Yerel Yönetim Sosyal Yardım Projelerinin Önemi, Uluslararası Yoksullukla Mücadele Stratejileri Sempozyumu. Ed. Nevzat Fırat Kunduracı, Orhan Bilge, Ersin Kaya, Sümer İncedal, İstanbul, Başbakanlık Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğü. Bildiriler Kitabı C.1. Ankara. 159-173.
|
|
Yardımcı Kitap
|
YK1. Tunçer, A.S. (2004). Yeni Belediye Yasaları Neler Getiriyor. Mali Hukuk. 19/112. Ankara. 40-58.
YK2. Tunçer, A.S., Ünal, A. (2016). Kır-Kent İkileminde Büyük Kentler (6360 Uygulaması Sonucu Ankara ve Muğla Metropolitan Bölgelerinde Yaşanan Sektörel ve İdari Sorunlar). Kamu Yönetimi Sempozyumu KAYSEM 10 (Büyükşehir Yönetimi ve İl Yönetiminin Yeni Yüzü). Ed. Zerrin Toprak Karaman, Yunus Emre Özer, İbrahim Güray Yontar, Gökhan Teknikler. İzmir. 323-361.
YK3. Tunçer, A.S. (2014). Doğayı ve İnsanı Yoksullaştırıcı Kentleşme Pratikleri. Tesam Akademi Dergisi. ½. 31-64.
YK4. Tunçer, A.S. (2006). Katı Atık Konusunda Mevzuat ve Uygulama Sorunları. Memleket Mevzuat. 9. 19-33.
YK5. Tunçer, A.S. (2006). Belediyeler ve Atık Yönetimi. Mali Yönetim ve Denetim. 7/38. 49-54.
YK6. Tunçer, A.S. (2006). Kentsel Çevrede Yeşil Alanların Önemi ve Korunması. Mevzuatlarla Yerel Yönetim, 1/4.
YK7. Şenesen, G.G., Y. Yücel, A.Y. Önal, N. Ergüneş, B.Y. Çakar (2017). Kadinsiz Kentler (Toplumsal Cinsiyet Acisindan Belediyelerin Politika ve Bütceleri). İstanbul: Bilgi Yayınları.
YK8. Tunçer, A.S. (2014). Kent Merkezlerini Sermayenin Dolaşımına Açmanın Aracı Olarak Kentsel Dönüşüm Uygulamaları. 26. Uluslararası Yapı ve Yaşam Kongresi. Ed.Tülin Vural Arslan, Arzu Çahantimur, Selen Durak, Sibel Polat, Kübra Eğri, 03-05 Nisan. Bursa. 323-326.
YK9. Tunçer, A.S. (2019). Kentsel Sağlığın Önemi ve Sağlık Turizmi. 4th International ISPEC Conferance Book, Ed. Mehriban Emek, Atabek Movlyanov, 34-39.
YK10. Tunçer, A.S. (2005).Değişen Yerel Yönetim Hizmet Anlayışı. Yerel Dünya. 1/3, s.54-55.
YK11. Tunçer, A.S, Karaçivi, M., Sert, S. (2018). Türkiyenin Geleceğinde Kentleşme Politikalarının Sosyo-Ekonomik Rolü. II. Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi. Uludağ Üniversitesi ve TESAM Akademi. Bursa 27-43.
|
|
Dersin Amacı
|
Sosyal hizmet ve yardımların kavramsal ve tarihi arka planının, hukuki ve kurumsal yapısının aktarılması, hizmetin yerelliği ve yerindeliği (subsidiarity) ilkesi bağlamında yerel yönetimlerin sosyal politikalardaki rol ve fonksiyonlarının tanınması, Bakım ve Sağlık kurumları ve diğer ilgili sektörlerde istihdam edilmek üzere; Temel sosyal hizmet bilgisine sahip, uygulamayı bilen, çağın getirdiği yeniliklere açık, nitelikli ara insan gücü ihtiyacını karşılayabilecek bireylerin yetiştirilmesi.
|
|
Dersin İçeriği
|
Sosyal politikalar bağlamında yerel yönetim birimlerinin sosyal hizmet ve yardım alanındaki işlevlerinin tanınması, hedef kitlesinin ve sunulan hizmetlerin nitelik ve kapsam açısından değerlendirilmesi, yerel yönetim birimlerinin sosyal hizmet alanındaki rol ve işlevlerinin tartışılmasına zemin hazırlanması.
|
|
Program Yeterlilik Çıktıları |
Katkı Düzeyi |
|
1
|
Sosyal hizmet alanının tarihsel gelişimini, temel kavram ve terimlerini ve uygulama alanlarını (sağlık, eğitim, sosyal güvenlik, sivil toplum, yerel yönetim gibi) açıklar.
|
4
|
|
2
|
Bireylerle, ailelerle, gruplarla, toplumla, meslektaşlarıyla ve kurumlarla çalışırken, etkili sözel ve yazılı iletişim kurar.
|
2
|
|
3
|
Sosyal hizmet ile ilişkili diğer alanları (psikoloji, sosyoloji, hukuk, kamu yönetimi, çocuk gelişimi, gerontoloji, sağlık yönetimi gibi) tanıyarak sosyal hizmetin bu alanlarla bağlantısını kurar.
|
4
|
|
4
|
Sosyal hizmet alanında temel ve çağdaş kuramsal yaklaşımlar çerçevesinde kuramlar arasındaki benzerlikleri, farklılıkları, kuramların katkılarını ve sınırlılıklarını ifade eder.
|
3
|
|
5
|
Sosyal hizmette ulusal ve uluslararası bilimsel gelişmeleri takip edecek düzeyde temel araştırma becerisi ile araştırma yöntem ve tekniklerini uygulama becerisi kazanır.
|
4
|
|
6
|
Birey, aile, gruplar ve farklı toplumsal gruplar ile sosyal hizmet uygulamaları yapar.
|
2
|
|
7
|
Sosyal inceleme, değerlendirme ve rapor hazırlama becerisi kazanır.
|
2
|
|
8
|
Her düzeydeki müracaatçılar için benzerlik ve farklılıkları dikkate alarak planlı değişme sürecini (bağlantı kurma, tanı ve değerlendirme, planlama, uygulama, uygulamayı değerlendirme, sonlandırma ve izleme) gerçekleştirme becerisi kazanır.
|
1
|
|
9
|
Sosyal hizmet uygulamalarında insan haklarını temel alarak toplumsal ve ekonomik adalet doğrultusunda uygulamalar yapar.
|
2
|
|
10
|
Alanıyla ilgili etik kuralların, bilimsel ve kültürel değerlerin bilincinde olur.
|
4
|