|
Kaynaklar
|
K1. Duğlat, M. H. (2006). Tarih-i Reşidi (Geride Bıraktıklarımızın Hikayesi). çev. O. Karatay. Selenge Yayınları, İstanbul.
K2. Aka, İ. (2010). Timurlular Devleti Tarihi. Berikan Yayınevi, İstanbul.
K3. Özkan, M. (2021). Buhara Hanlığı (1500-1920). Selenge Yayınları, İstanbul.
K4. Doğan, O. (2021). Kazak Hanlığı`nın Çarlık Rusyası ve Cungarlarla İlişkileri (Rus ve Kazak Kaynaklarına Göre). TTK Yayınları, Ankara.
K5. Hasanov, N. (2022). Bir Rus Oryantalistin Gözünden Hive Hanlığı. Hitabevi Yayınları, İstanbul.
K6. Koç, D. (2016). Rus Elçilik Raporlarına Göre Hokand Hanlığı. İdeal Kültür Yayıncılık, İstanbul.
K7. Kamalova, Z. (2020). Hokand Hanlığının Son Hükümdarı Hüdayar Han ve Dönemi. Çağaloğlu Yayınevi, İstanbul.
K8. Ükten, S. (2018). Buhara Hanlığı`nın Askeri Teşkilatı (1500-1868). TTK Yayınları, Ankara.
K9. Narşahi, M. (1897). İstoriya Buhary (Tarih-i Buhara). İzd. Nauka, Taşkent.
K10. İbn Battuta. (2004). İbn Battuta Seyahatnamesi. çev. A. S. Ayqut. Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
K11. Kolesnikov, A. (2019). Rus Seyyahların Gözüyle Orta Asya. Çeviribilim Yayınevi, İstanbul.
K12. Macit, A. (2016). Şeybani Özbek Hanlığı. Nobel Yayınları, Ankara.
K13. Kardaş, R. G. (2020). Kardeş Şehirler / Buhara, Semerkant, Taşkent. Diyanet Vakfı Yayınları, Ankara.
|