Hafta
|
Konular
|
Ön Hazırlık
|
1
|
Klinik biyokimyanın tanımı
|
K1: Bölüm 1
|
2
|
Biyokimyasal örnek alım teknikleri
|
K1: Bölüm 2
|
3
|
Klinik durumlarla ilgili olarak biyokimyasal parametre seçimi
|
K2: Bölüm 2
|
4
|
Klinik biyokimya yöntemleri
|
K1: Bölüm 3
|
5
|
Metabolizma bozuklukları
|
K1: Bölüm 3-4
|
6
|
Protein metabolizması bozuklukları
|
K1: Bölüm 5
|
7
|
Plazma proteinlerinin patolojik değişimleri
|
K2: Bölüm 4
|
8
|
Kalıtsal pürin ve primidin metabolizması bozuklukları
|
K1 : Bölüm 6
|
9
|
Lipid-lipoprotein metabolizması bozuklukları
|
K2: Bölüm 3
|
10
|
Karbonhidrat metabolizmasının kalıtsal bozuklukları
|
K2: Bölüm 2
|
11
|
Mineral metabolizması bozuklukları
|
K1: Bölüm 7
|
12
|
Klinik biyokimyada enzimler
|
K2: Bölüm 5
|
13
|
Bilirubin metabolizması bozuklukları
|
K2: Bölüm 6
|
14
|
Bağışıklık ve önemi
|
K1: Bölüm 8
|
Ön Koşul
|
-
|
Ders Dili
|
Türkçe
|
Dersin Sorumlusu
|
Prof. Dr. Tünay KONTAŞ AŞKAR
|
Dersi Verenler
|
1-)Profesör Dr. Tünay Kontaş Aşkar
|
Ders Yardımcıları
|
-
|
Kaynaklar
|
K1. Marshall, W.,J., Bangert, S., K. 1995. Clinical Biochemistry. Elsevier Health Sciences.U.S.A.
K2.R.K. Murray, D.A. Bender, K.M. Botham, P.J. Kennelly, V.W. Rodwell, P. A. Weil. 2009. Harper?s İllustrated Biochemistry. The McGraw-Hill Companies. China.
|
Yardımcı Kitap
|
-
|
Dersin Amacı
|
Öğrenciye hastalıklarda meydana gelen biyokimyasal değişiklikler ve belirlenmesi hakkında genel bilgi vermek
|
Dersin İçeriği
|
Analitik teknikler (Spektroskopi, Kromatografi, Elektroanalitik teknikler gibi) kullanılarak, canlı organizmayı oluşturan yapı taşlarının analizleri, klinik biyokimyanın önemi ve kullanılma alanlarını içerir.
|
|
Program Yeterlilik Çıktıları |
Katkı Düzeyi |
1
|
Deney hayvanları bilimi ile ilgili kavramları, kuramları, ulusal ve uluslararası uygulamaları ve kavramlar arası ilişkileri bilir.
|
-
|
2
|
Deney hayvanları çeşitleri ve gelişim özellikleri hakkında yeterli bilgi düzeyine sahiptir.
|
3
|
3
|
Deney hayvanlarının gelişimlerini farklı ölçme yöntem ve teknikleri kullanarak değerlendirir ve takip eder.
|
4
|
4
|
Farklı gelişim ve yaş özelliklerine sahip deney hayvanlarında görülen hastalıklar hakkında bilgi sahibi olur ve bu hayvanlara yönelik yapılacak uygulama yaklaşımlarını açıklar.
|
5
|
5
|
Deney hayvanlarının gelişimlerini, bireysel özelliklerini ve ihtiyaçlarını dikkate alarak bağımsız deneysel model hazırlar ve uygular.
|
3
|
6
|
Alana ilişkin bağımsız bir araştırma tasarlar ve gerçekleştirir.
|
-
|
7
|
Özel Deney hayvanlarının (spesifik patojen free gibi) özellikleri ve uygulama alanları hakkında yeterli bilgi birikimine sahip olur.
|
-
|
8
|
Deney hayvanları ile deneysel model oluşturma ile ilgili eğitim programları geliştirir ve uygular.
|
-
|
9
|
Deney hayvanlarına yapılan uygulamalarda karşılaşılan sorunları çözmek için bireysel ve ekip üyesi olarak sorumluluk alır.
|
2
|
10
|
Alanda kullanabileceği farklı disiplinlere ait bilgilere sahiptir.
|
-
|