|
Kaynaklar
|
K1. Aydoğan, F. ve Kırık, A. M. (2012). Alternatif medya olarak yeni medya. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (18), 58-69.
K2. Başlar, G. (2013). Yeni medyanın gelişimi ve dijitalleşen kapitalizm. Akademik Bilişim, 4(11), 2019.
K3. Özcan, M. ve Keskin, B. (2020). Dijitalizasyon bağlamında sosyal dönüşüm. OPUS International Journal of Society Researches, 16(29), 2214-2229.
K4. Karagöz, K. (2013). Yeni medya çağında dönüşen toplumsal hareketler ve dijital aktivizm hareketleri. İletişim ve diplomasi, (1), 131-156.
K5. Erten, P. (2019). Dijital bölünme. Uluslararası Eğitim Bilim ve Teknoloji Dergisi, 5(1), 15-23.
K6. Çalışkan, O. (2014). Kamusal alan bağlamında ağ toplumu ve yeni kamusal alan arayışı. Maltepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 1(1), 41-62.
K7. Şimşek, V. (2018). Post-truth ve yeni medya: sosyal medya grupları üzerinden bir inceleme. Global Media Journal TR Edition, 8(16), 1-14.
K8. Güzel, M. (2015). Gerçeklik ilkesinin yitimi: Baudrillard`ın simülasyon teorisinin temel kavramlari. FLSF Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, (19), 65-84.
K9. Büyükaslan, A. ve Kırık, A. M. (2013). Sosyalleşen Birey Sosyal Medya Araştırmaları 1. Çizgi Yayınevi.
|